Logeren...in het AZM

Sinds gisteren is Thom onverwachts opgenomen in het AZM. De klachten van de afgelopen dagen werden niet echt minder. Voor de zekerheid wilde zijn oncoloog dat hij even langs zou komen voor wat extra controles. Bij deze controles is vastgesteld dat Thom in een week tijd 1,5 kilo is afgevallen en dat hij een ontsteking heeft aan de dikke darm :(
Er werd zelfs even gesproken over een spoed operatie, maar gelukkig bleek de dunne darm in orde. Omdat Thom ook de laatste dagen weinig dronk is besloten om hem op te nemen...logeren in het AZM dus.

Bij de opname wordt, zoals altijd, bloed afgenomen en daaruit blijkt dat Thom ook nog eens neutropeen is en dus in isolatie moet. Al met al dus weer even schrikken, maar gezien de situatie is er geen betere plek om te zijn dan het AZM.

Na allerlei onderzoeken bleek dat zijn darmen nauwelijks actief zijn en dat de kans op perforatie aanwezig was. Besloten werd dat hij helemaal niks meer mag eten en drinken om zijn darmen rust te geven. Daarnaast werd meteen een antibiotica kuur opgestart en nu een halve dag later is te zien dat deze aanpak aan begint te slaan. Hij mag weer een beetje water drinken en zijn darmen komen heel langzaam weer in beweging. We zijn nog nooit zo blij geweest toen hij gisterenavond laat een flinke scheet liet! Letterlijk een opluchting :)

Hij zal voorlopig (1 a 2 weken) hier moeten blijven en voorzichtigheid blijft geboden, maar de eerste stapjes van herstel zijn zichtbaar.

En Thom's reactie op dit alles? "Ach...ik vind het eigenlijk wel leuk. Ik heb al lang niet meer in het ziekenhuis geslapen"

Vandaag is het overigens precies 6 maanden geleden dat de diagnose is gesteld...