Vanmorgen waren zowel de dienstdoende kinderarts als Thom's oncoloog er vroeg bij om hem na te kijken. Bij beide heren hebben we het verzoek neer gelegd om eens goed na te denken of Thom iets anders mag eten/drinken. Thom leeft al de hele week op water, ranja en 'rijstmelk'...en daar wordt je niet echt vrolijk van. Na overleg gaf dr. Granzen (zijn oncoloog) groen licht voor mondjesmaat wat bouillon en een beschuitje met jam. Medisch gezien zou hij deze stap nu nog niet willen nemen, maar gelukkig is hij begaan met hoe Thom zich voelt en dit is voor Thom erg belangrijk.
Ondank de vooruitgang die er de afgelopen dagen geboekt is, is er toch besloten om een sonde in te brengen. Thom heeft de afgelopen weken heel weinig gegeten en de verwachting is dat hij niet op eigen kracht voldoende aan kan sterken. De voor- en nadelen zijn goed afgewogen en rationeel gezien is het een goede beslissing. Thom zag er erg tegenop en het inbrengen van de sonde was geen pretje, maar ook deze berg is hij opgeklommen!
Toen het tijd werd voor de eerste medicatie via de sonde ging het mis...de lijn raakte verstopt :( Met veel kunst- en vliegwerk is de blokkade na bijna 2 uur opgelost, maar door dit hele gedoe mag deze dag met stip de boeken in gaan als een ontzettende rot dag...
Hallo Thom en ouders,
BeantwoordenVerwijderenWij volgen jullie blog al vanaf mei. Onze dochter is sinds januari in behandeling in het AZM voor leukemie en al jullie verhalen komen ons zeer bekend voor. Ook Yente heeft een tijd een sonde gehad omdat ze te veel afviel en te weinig zelf kon eten. Gelukkig heeft deze voeding goed zijn werk gedaan en beetje bij beetje begon ze weer zelf te eten. Momenteel heeft ze geen sonde meer nodig en doet ze het weer op eigen krachten. Hopelijk is Thom ook weer snel in staat om zelf te eten en zijn gewicht op peil te houden.
We wensen jullie veel sterkte en kracht in deze moeilijke periode, maar echt, er komen weer betere tijden!
Groetjes, Tim en Kelly Theunissen, ouders van Yente
oh jongens wat een pech alweer!!
BeantwoordenVerwijderenhe he ... ik denk aan jullie!!
Lieve Thom en Joyce en Pattrick en Kim, dit is heel zwaar voor jullie allemaal, dat begrijp ik, hier zou je moedeloos van worden! Maar blijf erin geloven dat er betere tijden komen hoe moeilijk dat op dit moment ook is! Angèle