Sint- of kerstcadeau?!

Het slapen op een 2-persoonskamer zou even wennen worden...minder ruimte om je te nestelen, meer onbekende geluiden, verschillende verpleegsters, etc. Alle apparatuur die de Portugese jongen op de kamer helpen om beter te worden gingen gemiddeld elk half uur af... :s Op voorhand geen gunstig teken voor een goede nachtrust. Gelukkig had Thom aan dit alles geen boodschap en heeft heerlijk van 22.00 tot 10.00 (!) geslapen. Dat kan overigens niet iedereen zeggen ;)

Na zo'n lekker nachtje slapen was het tijd voor een warm bad. Tijdens dit schuimbad ging Thom mijmeren over eventueel naar huis gaan. De verpleegster had zich laten ontvallen dat als alles een beetje mee zat hij vandaag wel eens naar huis zou mogen!

De beslissing hierover liet lang op zich wachten, maar tegen het eind van de middag werd de knoop doorgehakt. Noem het een verlaat Sinterklaascadeau of een heel vroeg Kerstcadeau...Thom mocht naar huis!!! Precies 3 weken nadat we 'even voor de zekerheid naar het ziekenhuis gingen' mocht hij eindelijk weer naar huis. Toch eerder dan verwacht, maar wat een heerlijk nieuws om het weekend mee te beginnen.

Thom was uiteraard ook erg blij met dit nieuws, al was het maar omdat de Wi-Fi in het AZM niet echt geweldig is en hij daardoor niet al zijn geliefde spelletjes kan spelen op z'n iPad :D

En om de dag in stijl af te sluiten kregen we het bericht dat vriendin Loeke haar steentje bijgedragen heeft om deze ziekte wat draaglijker te maken. Super!!!