Maar niet zonder slag of stoot. Thom moest vannacht vaak plassen waardoor we met enig slaapgebrek aan de dag begonnen. Maar omdat hij een mooi vooruitzicht had kon hij dat makkelijk aan. Na de gebruikelijke ochtendrituelen als bloed aftappen, temperaturen, bloeddruk meten, vochtbalans opmaken, etc. werd het een dag van wachten, wachten en wachten :(
Omdat hij 's nachts relatief veel vocht had verloren en zich niet helemaal goed voelde wilde de kinderarts een aantal extra controles doen. Hierdoor werd een definitief groen licht pas aan het begin van de middag verwacht. Een beetje balen, omdat we gehoopt hadden 's ochtends al naar huis te mogen gaan. Tegen half 3 kwam er dan eindelijk een akkoord van de kinderarts, maar opeens waren de pupillen van Thom niet even groot...wat het precies is weten we nog niet, maar het was serieus genoeg om door de kinderarts en later ook nog door een neuroloog nagekeken te moeten worden. Rond 17.00u kregen we na een lange dag wachten eindelijk witte rook! Thom had het toen al een tijdje he-le-maal gehad en wilde al een aantal keren gewoon naar de uitgang lopen...goedkeuring of niet!
Als er geen gekke dingen gebeuren hoeft hij dinsdag pas terug voor zijn volgende chemokuur en dan zal ook verder gekeken worden naar zijn ogen.
Thuis aangekomen heeft hij de deurstijlen gekust en had hij de tranen in zijn ogen staan...dan ben je echt blij dat je weer thuis bent :)
Tussen de bedrijven door hebben ze vandaag zijn portacath schoon gemaakt en afgekoppeld aan de buitenkant. Thom zag hier enorm tegen op, maar mede dankzij het doortastende optreden van zuster Karin werd ook deze horde genomen. Na afloop zei Thom dat hij zich 'bevrijd' voelde. Geen slangen meer aan zijn lijf...zo fijn om te zien!
Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden, maar deze foto is van 10 dagen geleden na een slapeloze nacht door 'wat pijn in de kuiten'. Inmiddels weten we wel beter...
Hoi Thom,
BeantwoordenVerwijderenWat fantastisch dat je naar huis mocht!!! Laat je maar eens goed verwennen, want dat heb jij zeker verdiend!
Groetjes van Susanne, Rob en Tygo
Pattrick wat is het fijn dat je dit met ons deelt. Om mee te mogen kijken hoe het met en hij jullie gaat. Wat maken jullie toch een hoop mee. Narigheid en heel af en toe een fijn berichtje zoals dit, dat Thom ondanks het lange wachten toch naar huis mag! Woorden als "bevrijd" en "deurposten kussen" zorgen voor tranen in mijn ogen, de harde realiteit van narigheid en intens geluk. In dagen en tijden als deze wordt altijd duidelijk welke dingen belangrijk zijn. THUIS MOGEN ZIJN, hoe vanzelfsprekend voor velen wordt dan iets om naar uit te kijken. Thom ik wens jou en jouw familie hele fijne dagen thuis. Kom even op adem zodat jullie weer energie krijgen voor de volgende horde die jullie hoe dan ook zullen moeten nemen. Ik hou mijn fingers crossed dat er niets geks gebeurd tot dinsdag en buig met diep respect voor jullie veerkracht.
BeantwoordenVerwijderenxxxx Jeanny
Hallo Thom
BeantwoordenVerwijderenGeweldig, je bent thuis en wat is dat toch een heerlijk gevoel.... geniet er lekker van en laat je lekker verwennen kerel want je bent een toppertje.
En ik zie het helemaal voor me hoe genietend je dan binnenwandelt. Ik baal wel voor je hoor dat dit je nu overkomt allemaal want spannend en eng is het zeker, maar thom je bent en blijft die wijze kleine man die mij al bij de peuters versteld deed staan, dat doe je met hoe jij nu zo alles naar wat ik lees weer zo goed op pakt en ervoor gaat alweer.... jij word later wat je maar wilt knul....voetballer...ruimtevaarder....politieagent....brandweer...of eh...nou noem maar op!
Veel liefs en ook voor papa mama en alle anderen om je heen lieve groetjes van ons.
Petra en lou van ree
Randy en joyce
Weet je het even niet meer...ik was je peuterjuf en lou is mama's grote neef
Goed gedaan Thom of Bob, ;-). Geniet van de tijd thuis. Die heb je verdiend. Er komen zeker nog zware dagen aan, maar ook die ga je zeker goed doorkomen. Jullie zijn idd kanjers.
BeantwoordenVerwijderenIk blijf je volgen.
Ruben