Laatste chemo, laatste blog!

Gisteren, dinsdag 26 mei om 11:15, stond al een tijdje met hoofdletters in onze agenda's: Thom's laatste chemokuur! De kuur zelf verliep zoals vele andere kuren, maar deze was toch wel heel bijzonder. Na 2 jaar en 10 dagen is Thom klaar met zijn behandeling. Een moment waar we met z'n allen heel erg naar uitgekeken hebben. De komende tijd zullen regelmatig allerlei beelden en anekdotes aan ons voorbij vliegen en kijken we terug op een heel bijzondere periode. Een periode waarin we heel bijzondere mensen hebben leren kennen: Thom's oncoloog Dr. Bernd Granzen, zijn geweldige 'rechterhand' Sofie, kinderartsen, fantastisch verplegend personeel en dan hebben we het alleen nog maar over de mensen van het AZM. Ook daar buiten hebben we veel speciale momenten mee mogen maken met speciale mensen...familie, vrienden, super-juffen, meesters, klasgenoten, scouting, vrienden/bekenden van vrienden/familie, wild vreemden...te veel om op te noemen en met het risico dat we mensen per ongeluk gaan vergeten. Velen van jullie zien en spreken we de komende tijd vast nog een keertje, maar we willen via dit blog alles en iedereen bedanken die op welke manier dan ook Thom een warm hart heeft toegedragen in de afgelopen 2 jaar. Jullie steun was voor hem en ons onmisbaar en heeft bijgedragen om op het punt te komen waar we nu zijn. Over een paar weken is alweer de eerste controle en om kankervrij verklaard te worden zijn we weer een paar jaar verder. Het traject is dus nog niet helemaal ten einde, maar gisteren was een enorme mijlpaal.

En dan de hoofdpersoon in deze film: Thom Nolten! Een massief gouden Oscar voor de manier waarop hij zijn ziekte te lijf is gegaan. Alle behandelingen, onderzoeken, pijntjes, scans, in isolatie liggen, twijfels, bloedafnames, picu-opnames, onzekerheden, etc. Hij heeft het allemaal ondergaan met zijn rug recht en borst vooruit. Het woord 'trots' kan maar voor een deel weergeven hoe wij over hem denken. We hebben veel (ernstig) zieke kinderen in het ziekenhuis en daarbuiten voorbij zien komen. Thom vroeg dan vaak wat deze kinderen hadden en nadat hij uitleg had gekregen zei hij vaak:"dan ben ik blij dat ik leukemie heb. Ik ben er dadelijk weer vanaf als het goed is". Veel van dit soort uitspraken zullen ons altijd bijblijven en tekenen de manier waarop Thom met zijn ziekte om is gegaan. Hij heeft genoeg momenten gehad dat hij het allemaal niet meer zo zag zitten, maar deze maakten weer snel plaats voor de vele mooie en bijzondere momenten die hij mee heeft mogen maken. Hij blijft nog regelmatig zeggen dat hij daar zo dankbaar voor is...om een beroemd sportverslaggever te citeren:"Mag ik daar meer dan super-mega-trost op zijn? Ja, dat mag ik!" :)

De laatste chemokuur betekent ook dat dit de laatste update van Thom's blog zal zijn. Van hier uit nogmaals een enorm groot dank jullie wel voor jullie steun, maar vooral een bijzonder groot dank je wel aan Thom...dat we deel uit mogen maken van jouw leven. Je bent in vele opzichten een heel bijzondere jongen en we hopen dat we nog heel, heel lang van je mogen genieten!!!

Einde behandeling = bloemenkraal!

Groetjes van Thom!

2 jaar..."ik ben blij dat ik er nog ben"

Beste leukemie,

Hier ben ik weer...
Het is vandaag precies 2 jaar geleden dat je ons overviel met je aanwezigheid. We waren compleet verrast, maar een van de beelden die tot de dag van vandaag in ons geheugen gegrift staat is de geruststellende blik in Thom's ogen toen hij na een goed gesprek met zijn oncoloog Dr. Granzen te horen kreeg dat ze alles uit de kast gingen halen om jou een kopje kleiner te maken. Vanaf dat gesprek heeft Thom zijn rug gerecht en is hij jou als een ware held tegemoet getreden. Twee jaar later heeft hij nog steeds dezelfde vastberadenheid. Dat wil niet zeggen dat het een makkelijke rit is geweest...integendeel je hebt ons regelmatig tot wanhoop gedreven, maar nu we de balans op gaan maken kunnen we toch niet anders dan tot de conclusie komen dat je je beste tijd wel gehad hebt.

Je bent al een hele tijd stil en we hopen dat je nooit, maar dan ook nooit meer terugkeert. Garanties zijn er helaas niet maar we gaan ervan uit dat je uit de buurt van Thom zult blijven. Over 10 dagen is de behandeling van Thom afgerond en kan zijn echte herstel beginnen. Geen chemokuren en medicijnen meer...we kijken er met z'n allen (Thom voorop!) erg naar uit!

De komende 5 jaar zal hij nog onder controle blijven staan en elke controle zal weer een spannend moment zijn, maar laten we elkaar op dit moment de hand geven en definitief afscheid van elkaar nemen. Je hebt ons een paar waardevolle levenslessen geleerd en zoals Thom al vaker heeft aangegeven is jouw komst niet alleen maar doffe ellende geweest. Hij kijkt graag terug op de vele bijzondere momenten die hij meegemaakt heeft dankzij de steun van alles en iedereen om hem heen en zelfs daarbuiten! Zo nu en dan dwalen zijn gedachten af naar de mindere periodes...de angst, de pijntjes, de sonde, geen haar meer hebben, de onzekerheid, de stomme tabletten, ziekenhuis in-ziekenhuis uit, de darmontstekingen en ga zo nog maar even door. Gelukkig heeft Thom vooral oog voor al het moois om hem heen! En net als vorig jaar willen we je ook nu niet uitdagen, maar doe iedereen een plezier en blijf weg!

Thom sprak afgelopen week de veelzeggende woorden: "ik ben blij dat ik er nog ben!"

#B.O.B. #trotserdantrots #wereldventje

Een van de eerste foto's na z'n opname in het AZM...16 mei 2013 ergens rond 10 uur 's avonds.

Meivakantie

Nog een paar dagen en dan is de meivakantie helaas weer afgelopen. Thom heeft een heerlijke vakantie gehad waarbij hij hele actieve dagen heeft afgewisseld met languit-op-de-bank dagen :D

Met nog 3 weken van chemokuren voor de boeg is het aftellen z'n laatste fase ingegaan. Komende week nog 1 keer een wat zwaardere chemo die vooral een aanslag is op zijn energiehuishouding. Daarna nog twee 'lichtere' chemokuren en zijn behandeling van iets meer dan 2 jaar kan afgerond worden.

Het is bijna onwerkelijk dat de wekelijkse ritjes naar het AZM dadelijk afgelopen zijn. Het begin van deze nieuwe fase zal wennen zijn voor zowel Thom als voor iedereen om hem heen. Hij zal nog geregeld op controle moeten, maar hij kan dan eindelijke beginnen met zijn echte herstel..."zijn eigen leventje weer oppakken" zoals hij zelf pas geleden nog zei.

Nog even volhouden en dan hopelijk de start van een zonnige toekomst!

Mannenweekend!!!

De afgelopen dagen was het tijd om een 'oude traditie' weer op te pakken: mannenweekend! Vader en zoon een paar dagen kamperen ergens in het land. De vermoeidheid was gelukkig uit de benen, dus ging het vrijdagochtend richting Brabant. Voordat de camping opgezocht werd ging het eerst naar een (deels) geheimgehouden bestemming...klimmen in een 'klim-slim-klimbos'. Na een kleine aarzeling ging Thom helemaal los en werden alle hoeken van dit stoere klimbos bezocht. Af en toe goed nadenkend welke route hij ging nemen, maar hij ging als de brandweer over alle hordes! :)

Na afloop even rustig een tosti eten en daarna was het tijd voor de volgende uitdaging. Onder het motto "goed vasthouden Thom" vlogen de kruisboogpijlen richting de schietschijf ;)

Tijd om de camping op te zoeken. Deze zag er prima uit en al snel werden de badminton rackets uitgepakt (campinglife to the max!). Potje spelen, eten maken, camping verder inspecteren, drankje doen en vooral veel kletsen, lezen en chillen. De nachten waren best koud, maar de zon heeft zich heel veel laten zien tijdens het weekend, dus geen klagen. Na het ontbijt nog even rustig aan doen en daarna naar een dorp in de buurt: forelvissen! Het duurde niet lang voordat we beet hadden. Sommige forellen wisten nog net op tijd te ontsnappen, maar na 2 uurtjes vissen was dit de buit:

Niet slecht voor een stelletje amateurvissers. Daarna weer naar de camping om te relaxen. Het weekend was in één woord samen te vatten: supervetchilcoolennogleukook ;p

Genoeg energie getankt om de laatste weken van de behandeling goed door te komen!

Laatste loodjes...deel 2

Na een rustige week was het dinsdag weer tijd voor een wat zwaardere chemokuur. Net als de vorige keer 'valt' deze VCR-kuur ook weer wat heftiger dan normaal. Thom is weer erg moe en daardoor staan er weinig activiteiten op het programma. Het tweede en waarschijnlijk voorlaatste deel van 'de laatste loodjes'...het wordt tijd voor vakantie.

Wel heeft Thom zijn fiets nog kunnen laten keuren voor het grote fietsexamen! Onder het oog van zijn klasgenoten (al hangend uit het raam) werd zijn fiets op het schoolplein aan een grondige inspectie onderworpen. Toen alle vitale punten gecontroleerd waren was er maar één conclusie mogelijk: deze fiets is OK!

Stoere kerels!

Het duurde even, maar net voor het weekend had Thom geen last meer van zijn chemokuur. En dus kon hij zaterdag vol aan de bak tijdens het verjaardags-feest van Merijn: paintballen voor hele stoere kerels! :)
We hebben niet iedereen gesproken, maar de mannen vonden het erg cool om te doen.

Een voor de hand liggende prijsvraag is natuurlijk: wie van deze Rambo's is Thom?!

Voor de rest heeft Thom lekker kunnen genieten van het goede weer en de chemokuur van dinsdag verliep vlekkeloos. Nog 6 chemokuren te gaan...

Laatste loodjes?

Sinds vorige week dinsdag heeft Thom veel last van zijn chemokuur. Hij heeft weinig energie, voelt zich wat slapjes en slaapt regelmatig ook overdag. Eén van de chemo's die hij krijgt heeft dit als bijwerking en Thom is dit dus wel gewend, maar het duurt nu al ruim een week en dat is nieuw. Even advies inwinnen bij zijn oncologisch verpleegkundige, maar er is geen reden tot bezorgdheid. Dit kan wel eens een keer gebeuren.

Thom is nauwelijks naar school geweest hierdoor. Hij heeft het wel geprobeerd, maar na een uur was de koek op. Hopelijk geeft het mooie weer hem meer energie en kan hij snel weer de draad van zijn normale leventje oppakken.

Wat zegt het spreekwoord ook alweer over de laatste loodjes...?!

vader-zoon weekend

Hoe kun je het jaarlijkse vader-zoon weekend van scouting het best omschrijven? Voor Thom geen moeilijke vraag: een SUPER WEEKEND!!!

Het weer werkte niet helemaal mee, maar het was in alle opzichten een top weekend. Een leuke groep welpen, vaders en stafleden die er samen een gezellig weekend van hebben gemaakt.

Ondanks dat we iets te laat waren (foutje van papa) werd na aankomst de groep in 2 teams opgedeeld en werd er begonnen met een spel in het bos. De welpen werden vastgebonden aan hun vader en samen werd er door het bos gestruind. Daarna even lunchen en opdrogen. Vervolgens gingen de teams aan de slag met het oplossen van allerlei puzzels, raadsel en cryptische omschrijvingen. Ook dit was weer erg goed in elkaar gestoken door de stafleden. 

Bij een van de opdrachten moest een hoge toren beklommen worden en boven aangekomen vond Thom hem toch wel erg hoog, maar het uitzicht was geweldig.

Tijdens alle opdrachten werd er fanatiek gepuzzeld, veel gelachen, nog meer gekletst, gedronken en gegeten :)

Na het avondeten ging iedereen buiten rond het kampvuur zitten. Het 'Weerwolven-spel' werd gespeeld en Thom vertolkte met al zijn (complot) theorieën een van de vrolijke hoofdrollen. 

Daarna werd het stilaan bedtijd, maar niet zonder dat er eerst een goed kussengevecht werd gehouden tussen de welpen! De vaders waren ondertussen druk bezig met het nuttigen van biertjes, chips en blokjes kaas&worst ;)

Na een korte, maar prima nachtrust begon de zondag met een goed ontbijt. Daarna zou er nog een soort fiets tour zijn, maar de energie bij Thom was helemaal op. De batterij moest opgeladen worden en dus gingen we iets eerder dan de rest naar huis. Voor Thom was het een vermoeiend, maar bovenal een heel erg leuk weekend. Het aftellen naar volgend jaar is alweer begonnen!

Beugel, ijs & scouting

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: het ijs van Oberije is ook dit jaar weer overheerlijk! Thom heeft geheel belangeloos 6 bolletjes ijs gekeurd en de blik in zijn ogen zeiden meer dan 1000 woorden. En om de kwaliteit te waarborgen zal hij zich regelmatig 'opofferen' om weer een bezoekje te brengen aan de ijssalon :)

Tijdens het testen van het ijs heeft hij gelukkig weinig last gehad van z'n beugel. Eerder op de dag zijn een onderbeugel en een brug voor de bovenkaak gemonteerd die op termijn vervangen zullen worden door de definitieve beugel. Mochten jullie denken dat Thom bang, nerveus of gespannen was: tijdens het gefriemel aan z'n mond heeft hij relaxt de Donald Duck gelezen!

Komend weekend is het jaarlijkse vader-zoon-weekend bij de scouting. Voor Thom (en papa) een van de hoogtepunten van een scoutingjaar. Het programma wordt goed geheim gehouden, maar dat maakt de voorpret er niet minder om. De tandenborstel en schone onderbroek liggen al klaar ;)

=== 100.000 ===

Een tijdje geleden hebben we het al aangekondigd, maar deze week is de magische grens van 100.000 views op Thom's Blog doorbroken...een mooie mijlpaal! Thom is de laatste tijd vaker terug aan het kijken op de afgelopen 2 jaar en hij waardeert het heel erg dat er in die periode een hele hoop bijzondere dingen zijn gebeurt. Zo vindt hij het ook speciaal dat zijn blog nog altijd zo veel gelezen wordt. Bedankt!

Typisch is overigens dat hij het tijdens het terugblikken vooral heeft over alle mooie momenten en nauwelijks over de periodes dat het (echt) slecht ging.

De chemokuur van afgelopen dinsdag ging goed, geen bijzonderheden: check.

Komende zaterdag gaan de handen uit de mouw bij Scouting. De herstel-werkzaamheden gaan in een rap tempo de goede kant op en nu is het tijd dat de Welpen met harken, schjup en ander gereedschap aan de slag gaan om op te ruimen.

Maar voordat de handen uit de mouw gaan eerst tijd voor wat anders. Er staat al een tijdje een groot uitroepteken in de agenda bij de dag van morgen: vrijdag 20 maart gaat IJssalon Oberije weer open!!! Thom kan niet wachten tot hij weer kan gaan genieten van dit heerlijke ijs. Alle afspraken zijn aan de kant geschoven...Thom moet en zal naar Oberije gaan ;) 

Hopelijk heeft hij dan niet te veel last van zijn nieuwe beugel. Na een aantal fotosessies en pas-en-meet-controles krijgt hij vandaag voor het eerst een beugel. Bang?! Helemaal niet, hij vindt het erg interessant allemaal :)

Laatste PICU...beetje balen

Vol spanning heeft Thom afgelopen week de laatste uitzending van 'Wie is de Mol?' gekeken. Dat hij de Mol niet heeft weten te ontmaskeren was niet zo erg, hij was vooral geïnteresseerd in alle verborgen hints en Mol-acties. Volgend seizoen zit hij weer voor de buis! 

En toen volgde dinsdag en dag waarvan Thom op voorhand een beetje baalde: de laatste keer een opname op de Kinder IC (PICU). In tegenstelling tot heel veel kinderen kijkt Thom er naar uit om daar naar toe te gaan. Heerlijk ontspannen slapen...zzz zzz zzz. Hij heeft zelfs gevraagd of hij niet toch een keertje extra mag komen, maar dat verzoek werd (uiteraard) niet ingewilligd ;)

Gedurende zijn hele behandeling verbazen de medewerkers van deze afdeling zich over het enthousiasme en vrolijkheid die Thom heeft als hij bij hen opgenomen wordt. Sommige verklaren hem voor gek, anderen vinden hem heel bijzonder...beide kloppen wel een beetje :)

De ingreep zelf, chemo rechtstreeks naar de hersenen, verliep weer heel goed. Het enige dat was minder soepel verliep was het lange wachten. Door drukte en een kleine miscommunicatie duurde het erg lang voordat Thom geholpen werd. Maar Thom heeft vooral weer lekker genoten van zijn PICU opname!

Wie is de Mol?

Na een soepele week draait het vandaag maar om 1 ding bij Thom:

Wie is de Mol?

Vanavond is de laatste aflevering en de afgelopen weken heeft hij fanatiek, enthousiast en druk puzzelend voor de buis gezeten! Na elke aflevering bleef hij soms in totale verwarring achter, afgewisseld met haarscherpe analyses over wie, wat, waar, wanneer en hoe gezegd of gedaan had. Het speurwerk zit er op en volgens Thom is Marlijn de Mol...al blijft er een kleine twijfel aanwezig. Hij is al licht zenuwachtig voor de grote finale van vanavond! :)

Wie denk jij wie de Mol is?!?

Erg bijzonder

De kralenketting van Thom is weer helemaal bijgewerkt. Elke kraaltje staat voor een chemotherapie, een (spoed)opname, het aanprikken van de porta-cath, haarverlies, een beenmerg- of lumbaalpunctie, een bloedafname, vernevelen, etc. De ketting is inmiddels meer dan 6 meter lang!! Erg bijzonder...

We gaan binnenkort op dit blog door de magische grens van 100.000 views heen! Het is geweldig om te zien dat jullie zijn blog nog altijd volgen...een diepe buiging van onze kant. Erg bijzonder...

Om te kunnen bepalen welke dosis chemo Thom op dinsdag moet krijgen, moet hij elke maandag bloed gaan prikken in het Atrium Heerlen. Zij onderzoeken het bloed en sturen de resultaten elke week netjes naar Thom's oncoloog in Maastricht. Op basis van zijn bloedwaardes besteld zijn oncoloog dan de gewenste hoeveelheid chemo bij de interne apotheker. Deze zorgt er dan voor dat Thom op dinsdag zijn chemokuur kan krijgen. Dit proces is al maanden hetzelfde en verloopt, op een kleine uitzondering na, altijd goed. Op de foto wordt via een vingerprik het bloed afgenomen...en Thom geeft uiteraard geen krimp. Erg bijzonder...

ALAAF!!!

Het zal niemand ontgaan zijn, maar afgelopen weekend stond in het teken van carnaval. Thom was topfit om mee te kunnen lopen in de Kinderoptocht van Brunssum! Onder het moto "Veer zint um op te vraete" gingen we met ruim 100 mannen, vrouwen en kinderen als Engelse drop op pad. Onder een heerlijk zonnetje heeft de hele groep al hossend achter de Engelse bus aangelopen, die voor de gelegenheid geregeld was. Niet gehinderd door enige vorm van bescheidenheid kunnen we wel zeggen dat de groep er geweldig uitzag ;)
Thom heeft tussendoor even kunnen rusten in de bus, maar hij heeft het de hele rit volgehouden. Na afloop was hij uiteraard erg moe, maar hij heeft het erg leuk gehad. Als kers op de taart werd de felbegeerde wisselbeker voor 'mooiste groep van de optocht' binnengesleept! Dagen later horen we nog steeds een 'ALAAF' van zijn stembanden af komen :)

Na al dat gefeest ging hij dinsdag weer naar het AZM voor zijn chemokuur. Deze keer niet naar de poli, maar ivm carnaval moest hij zich melden op de kinderafdeling. Het was een weerzien met oude bekende en de behandeling verliep soepel. Doordat zijn chemo niet in een spuit, maar in een zakje werd aangeleverd moest Thom weer eens ouderwets aan het infuus. Voor Thom geen probleem...kon hij nog even langer bijkletsen.

Thom zag overigens bij binnenkomst op de afdeling meteen een kleine verandering. Maanden geleden (zie blog van 6-11-2013) heeft hij de -onhandig opgehangen- analoge klok van de muur gereden met zijn infuuslooprek en zie daar de veel betere vervanging. Thom kon een glimlach niet onderdrukken!

Wereld Kinderkanker Dag

Deze week verloopt tot nu toe lekker rustig en dus kan het vizier gericht worden op de Kinderoptocht van Brunssum. De school van Thom gaat met een mooie groep meelopen en Thom heeft er zin in! Nu nog hopen op genoeg energie en dan kan hij uit volle borst 'ALAAF' roepen.

Voordat het feest losbarst is het vandaag eerst tijd voor een 'tosti-dag' in zijn klas. Voorbeeldig als ze zijn heeft de klas veel 'complimuntjes' bij elkaar gesprokkeld en als beloning worden er vandaag tosti's gegeten in de klas!

Naast al deze leuke dingen vragen we aandacht voor Wereld Kinderkanker Dag. Aanstaande zondag staan we hier even bij stil. Gelukkig gaat het met Thom de goede kant op en is het einde van zijn behandeling eindelijk in zicht. De vooruitzichten zijn goed, maar de onzekerheid blijft op de achtergrond z'n aandacht eisen. Deze ziekte heeft een enorme impact op Thom en iedereen om hem heen en op zo'n dag staan we daar extra bij stil...

Geweldig nieuws!

Naast de gebruikelijke bezoekjes aan de fysiotherapeute (erg hard gewerkt aan z'n conditie) en de logopediste (dit keer met een leuke vervangster) was het tijd om te gaan zoeken naar een carnavalspakje. Thom had over meerdere opties nagedacht, maar wat het uiteindelijk geworden is blijft nog even geheim. Daarnaast is er de afgelopen weken door veel mensen heel hard gewerkt aan de pakjes voor de kinderoptocht. Thom's pakje is zo goed al klaar en als hij zich volgende week fit genoeg voelt zal hij met zijn school meelopen, dus let goed op een lekker snoepje ;)

Bij de chemokuur van deze week was zijn vaste team (Dr. Granzen en Sofie) niet aanwezig. Zij hadden bijscholing en daarom waren er 2 vervangers aanwezig. Dit is altijd even spannend, want Thom is erg gehecht aan de 'vaste patronen' tijdens zijn behandeling. Met name het aanprikken van zijn porta-cath vond hij spannend, maar de vervangende arts volgde de aanwijzingen van Thom goed op en alles liep gesmeerd.

Ook Thom ontkomt niet aan de Cito toetsen en hij probeert ze zoveel mogelijk samen met zijn klas te maken. De toetsen die hij door zijn afwezigheid mist worden zo snel mogelijk ingehaald. Samen met het thuisfront, de Intern Begeleidster, de logopediste en de Ambulante Begeleidster heeft Thom de laatste periode hard gewerkt aan spelling, want dat is een rot vak voor hem. We zagen dat hij steeds een beetje vooruit ging. Zelf was hij dan ook best benieuwd of hij zijn scores wat kon verbeteren. Zoals wel vaker heeft Thom ons, maar ook zichzelf, enorm verrast: zijn score is -op het belachelijk af- zwaar vooruit gegaan!!! Het harde werken heeft zijn vruchten afgeworpen en iedereen om hem heen is meer dan trots. Zelf was hij ook behoorlijk onder de indruk van zijn eigen kunnen: "Ik kan het gewoon niet geloven!" :D

Ander groot nieuws is dat Thom later dit jaar een grote broer gaat worden!!! Hij is nu al heel zorgzaam en is zich goed voor aan het bereiden. Hij vindt het een beetje spannend, maar kijkt er vooral erg naar uit. Hij hoopt overigens stiekem dat het een broertje wordt ;)

Grieperig

Ondanks dat Thom zich best goed voelt heeft ook hij last van griep verschijnselen. Een paar dagen koorts zorgde ervoor dat we regelmatig contact hebben gehad met het AZM, maar dit was vooral uit voorzorg. Zijn chemokuur is ook gewoon doorgegaan en Thom voelt zich best goed.

Vandaag is hij weer een uurtje naar school geweest en dat kost wel kracht. Wat extra slapen is vaak voldoende om weer bij te tanken. Voor de rest is het een rustige week. Nog even en dan is het weer weekend!

 

Bezige bij

Thom is vorige week erg veel naar school geweest. Hij voelde zich fris & fruitig en zijn goede gevoel klopte dus helemaal. Deze week voelt hij zich ook prima en is hij weer veel uren op school geweest. Niet zoveel al vorige week, maar nog altijd een aanzienlijk aantal uren. Tel daarbij op de reguliere afspraken:
- om bloed te prikken op maandag,
- de wekelijkse chemokuur op dinsdag,
- in het zweet werken bij de fyio op woensdag,
- hard werken bij de logopediste op woensdag,
- bijna elke dag huiswerk maken om goed bij te blijven...

...en we kunnen spreken van een bezige bij! Thom werkt hard, klaagt nauwelijks en doet zijn stinkende best...mogen we dan zeggen dat we supertrots zijn op hem? Ja, dat mogen we zeggen :D 

Bijna vergeten: op dit moment zijn er weer de Cito toetsen. Doordat hij veel op school is doorloopt hij deze bijna in hetzelfde tempo als zijn klasgenoten. Vandaag nog en dan is hij weer helemaal bij.

Later dit jaar bereiken we een enorme mijlpaal: 26 mei 2015 is de laatste dag van Thom's behandeling! Het duurt nog even, maar het aftellen is begonnen!

Goed gevoel

Nadat een paar weken geleden alle onderzoeken bij Adelante afgerond waren en er een gedetailleerd rapport op tafel lag, was het tijd om alle koppen weer eens bij elkaar te steken. Afgelopen maandag kwamen we samen met zijn meester, de Intern Begeleider, de Ambulant Begeleider en de logopediste op school bij elkaar om het rapport te bespreken. Niet geheel objectief natuurlijk, maar menig vergadering zou een voorbeeld mogen nemen aan deze bijeenkomst: effectief, informatief, duidelijke doelstelling, to-the-point, alle neuzen dezelfde kant op, elkaars meningen respecteren, een duidelijke taakverdeling...en dat alles ruim binnen het uur! Met de begeleiding van Thom zit het goed.

De chemokuur van vorige week viel best zwaar, maar gelukkig is Thom deze week best fit. Gisteren wilde hij graag een stuk gaan wandelen op de hei. Ondanks de blubber en pittige heuveltjes heeft hij bijna een uur gelopen...een topprestatie!

Aan het einde van de middag ging het richting zijn wekelijkse half uurtje logopedie. Ook daar heeft hij goed gewerkt en hij bekende dat hij logopedie nog leuk begint te vinden ook ;)

Toen hij vanmorgen zijn ogen open deed zei hij: "ik heb een goed gevoel over vandaag. Volgens mij ga ik het lang volhouden op school". Bij het ter perse gaan van deze blog is onze BOB nog steeds op school!

Gelukkig Nieuwjaar!

Voor iedereen nog de beste wensen voor het nieuwe jaar!

Thom is knallend het nieuwe jaar ingegaan met voetzoekers en sierpijlen. Voor de rest heeft hij heerlijk genoten van zijn vakantie en met een zakje frisse tegenzin is hij deze week weer naar school gegaan :)

De behandelingen zijn allemaal goed gegaan en het aftellen kan stilaan beginnen. Eind mei krijgt hij zijn laatste chemokuur! Het is dat het niet mag, maar het liefst zouden we dan weer vuurwerk af willen steken...